Yevgeny Prigozhin’in ‘Telegram İsyanı’ Batı’daki protesto hareketlerine nasıl benziyor?

Daha da kötüsü, platform kitlelere yaymak için kullandığı birkaç sosyal medya platformundan biri olduğu için Kremlin Telegram’ı engelleyemedi.

“Telegram isyanı” sona erdiğinde, Prigozhin istemeden de olsa Putin’in iktidar üzerindeki kırılgan kontrolünü açığa çıkarmıştı. Kriz, Prigozhin’in kesintiye uğrayan yürüyüşünün ardından Putin ile yaptığı görüşmenin zeminini oluşturdu.

Putin’e zarar verme riski varken, Prigozhin neden en başta yürüyüşe çıktı?

Kendisinin sosyal medyada yarattığı güçlü öfke geri bildirim döngüsüne kapılmış olması mümkündü.

Tarih başarısız darbeler ve başarısız devrimlerle dolu. Ancak anlık iletişim çağında, kendi retoriğiyle gözleri kör olan liderler, isyancılar ve hareketler eğilimi hızlandı.

Eski ABD dışişleri bakanı Henry Kissinger, on yıldan daha uzun bir süre önce internetin siyaset üzerindeki etkisini tartışırken, hiper-bağlantı çağı hakkında şunları söyledi: “Güçlendirilmiş vatandaş, insanları meydana getirme tekniğini bilir, ama onlar bilmezler. meydanda olduklarında onlarla ne yapmalı.

Silahlı ve tehlikeli bir Prigozhin kesinlikle farklı bir tür “güçlendirilmiş vatandaş”tır, ancak etkisi aynıdır: desteği harekete geçirmek işin kolay kısmıdır. Somut bir hedefe ulaşmak için gücü düzenlemek çok daha zordur.

Prigozhin’in başarısız isyanı, şimdi Putin’in 2022’de Ukrayna’ya tam ölçekli bir işgal düzenleme konusundaki talihsiz kararına benziyor.

Her iki adam da kendini kandırmaktan muzdaripti, muhtemelen süper şarjlı kendi yankı odası tarafından.

Putin’in Ukrayna’yı işgal etme fikri, liderin döneminde filizlendi. Kovid karantinası.

Rus tarihine dair milliyetçi beyanlarda ve mesihçi görüşlerde kaynayan plan şu şekilde özetlenebilir: Rus tankları sınırı geçtikten sonra, Ukraynalılar Rus zaferinin kaçınılmazlığını kabul edecek ve silahlarını bırakacaktı.

Ya da en azından plan buydu. Ne Putin’in işgali ne de Prigozhin’in isyanı umdukları gibi olmadı.

Ukraynalılar fazlasıyla kararlıydı (ve ülkenin doğusunda sekiz yıl süren çatışmalardan sonra iyi hazırlanmışlardı). Rus halkı, kilit Rus birlikleri bir yana, ülkeyi kimin yönettiği konusunda çok kararsız olduklarını kanıtladı.

Rusya’da siyaset bilgisi olan bir kişinin bana söylediği gibi: “Tarih bize, insanların çoğunluğunun desteğini veya en azından tarafsızlığını en yakın tüfeğe kadar göstereceğini öğretiyor.”

Geçtiğimiz ay yaşanan olaylar, internet çağında protestoların ve hatta isyanların ne kadar gelip geçici ve kararsız hale geldiğinin bir başka örneği olabilir.

İnternet Araştırma Ajansı’nın sahibi Prigozhin, propagandanın gücünü biliyor. Telegram’da kendi hesabı ile kendi basın servisi olarak hizmet veren kurumsal hesabı arasında 2 milyona yakın takipçisi bulunuyor.

Prigozhin’in trol çiftliğinin sosyal medya kampanyaları, Putin’in güçleri tarafından Ukrayna, Avrupa ve ABD’de konuşlandırılmadan önce, yurt içinde Ruslar üzerinde kullanılıyordu.

Yükleniyor

Yine de Prigozhin’in kendi propagandasının kurbanı olması, Rusya’ya özgü bir fenomen değildir.

2016’da, mikro hedefli mesajlarla çılgına dönen milyonlarca İngiliz, İngiltere’nin Avrupa’dan ayrılması için oy kullandı, ancak Brexit’in gerçek dünyada gerçekte ne anlama geleceği hakkında hiçbir fikirleri yoktu.

Referandum geçtikten sonra, halk bunun nedenini ex post facto belirlemek zorunda kaldı.

2021’de ABD Kongre Binası’na dönemin başkanı Donald Trump tarafından kışkırtılan saldırı, internetteki hareketler (bu durumda, Trump’ın seçim kaybını reddeden bir komplo teorisi) ile eylem arasındaki kopukluğun bir başka örneğidir.

Eğer ABD hükümetinin iktidarını güç kullanarak, hangi kapıları kıracağını ve hangi politikacıları öldüreceğini bilen silahlı haydutlar tarafından ele geçirmeye yönelik organize bir plan olsaydı, Washington bir darbeyle düşebilirdi.

Bunun yerine, Kongre Binası’nın ofislerinde ve koridorlarında dolaşan ve tahrip eden ve fotoğraf çeken insanlar vardı.

Sadece hareket et ve ta-da!, yeni gerçeklik yerine oturur. Ya da Capitol isyancıları öyle düşündü. Trump böyle düşündü. Putin ve Prigozhin de böyle düşündü.

Bugüne kadar 1033’ten fazla Kongre Binası isyan katılımcısı tutuklandı, yaklaşık 500 kişi mahkum edildi ve 250’den fazla kişi hapse atıldı.

Yasal birikmiş işlerin işlenmesi devam etmektedir. Hapishaneler fiziksel bir gerçekliktir.

Çevrimiçi olarak ifade edilen irade ile gerçek dünyada örgütlenme çalışması arasındaki bu ayrım, 2011’in Wall Street’i İşgal Et hareketinde bile görülebilir.

ABD’nin mali düzeninden bıkan halk, bölgeyi işgal etmek için Wall Street yakınlarında toplandı. Davalarında güç ve doğruluk vardı.

Yine de diğer pek çok siyasi an gibi, sadece bir araya gelmek ve bunu hissetmek, gerçek değişimi etkilemek için yeterli değildi.

Bir fark yaratmaya başlamak için gerçek iktidara sahip gerçek politikacılar gibi gerçek siyasi güce sahip figürler gerekir.

Çevrimiçi kitlelerin iradesi ile inatçı analog gerçekliğimiz arasındaki bu ayrım, modern dünyanın bir gerçeğidir.

Az önce Rus varyasyonuna tanık olmuş olabiliriz.

Doğrudan yurt dışından bir not alın muhabirler dünya çapında manşetlere çıkan şeyler hakkında. Haftalık What in the World bültenine buradan kaydolun.