Wong’un önemli mesajı beceriksiz, açıklanmayan bir tokatlamada nasıl kayboldu?

Ve böylece, Wong’un konuşmasının bir taslağı, İngiltere gibi eski sömürgeci güçlerin “rahatsız” geçmişleriyle yüzleşmeleri gerektiğine dair görüşlerini içerdiğinde, ilk kez iki hafta önce görüldü, bu DFAT içinde büyük anlaşmalara neden oldu. Görüş, bunun Avustralya’nın en yakın arkadaşının gözünü gereksiz yere dürtmek olduğu ve iki meslektaşın birbirlerini daha yeni tanımaya başladıklarıydı.

Ancak Wong ve danışman ekibi, yaklaşımında bazen çok muhafazakar buldukları bir departmanın dikte etmesini artık kabul etmeye hazır değil ve kaybedilen zamanı telafi etmek için çaresiz görünüyorlar. Port Moresby’de söyledikleri şeyleri Portsmouth’ta da söylediklerinden emin olmak için dürüst ve tutarlı olduklarını söylüyorlar.

Pekin – muazzam ve sofistike propaganda makinesi aracılığıyla – Avustralya ve ABD gibi ülkeleri sömürgeci ve bölge ülkelerinin çıkarlarına aykırı olarak resmetti ve daha eksiksiz bir hikaye anlatmanın stratejik bir varlık olduğuna ve onları daha iyi hale getirdiğine inanıyor. diğer ülkelerin yönelttiği eleştirilere daha az açık.

Senatör Wong Perşembe (Cuma AEDT) günü gazetecilere verdiği demeçte, “Stratejik rekabet döneminde, başkaları tarafından suçlanmadığımızdan emin olmalıyız ve kendimizi suçlamalıyız.”

Bununla birlikte, belki de Wong’un yaptığı yanlış hesaplama, İngiltere’nin kraliyet ailesinden, hükümetin en üst düzeyinden ve ülkenin spor takımlarından sürekli olarak geçmişiyle güreştiği bir zamanda, yorumlarının yerel bir mercekle görülmesine izin vermesiydi. İngiltere, 1960’larda Mauritius ve Kenya’dan Britanya’ya göç eden Hint asıllı bir anne babadan dünyaya gelen, siyahi bir dışişleri bakanı ve bir içişleri bakanı olan Güney Asya kökenli ilk başbakanına sahip olduğunda, çeşitlilik konusunda bir tartışma haline gelebildiler.

Muadili James Cleverly, Perşembe günü herhangi bir konuyu küçümsemek için büyük çaba harcarken, İngilizler, Wong’un dışişleri bakanı olarak ilk ziyaretinde yorum yapma kararından rahatsız ve biraz şaşkın kaldı. Medyaya bir bölünme resmi çizme fırsatı verdi ve Batı’nın birleşik bir cephe sağlaması gerektiğinde hem sol hem de sağdaki siyasi kabileler için yem oldu. İngiltere, uzun süredir devam eden ortaklarının çoğu için bir kum torbası olarak kaldığını uzun süredir kabul ediyor ve son zamanlarda Anthony Albanese ve Joe Biden tarafından birkaç karşılıksız darbeye maruz kaldı.

Yükleniyor

Geçenlerde bir diplomatın bu manşete söylediği gibi, İngiltere ve Avustralya en eski dostlar olabilir, ancak her iki ülkenin de birbirleri hakkında modası geçmiş görüşleri var. Avustralya artık Ramsey Street veya Summer Bay’den bira içen, plajı seven larrikinlerin ülkesi değil ve Britanya’nın beyaz emperyalistlerin sıcak bira içip yumuşak yiyecekler yiyen klişesi de artık çoğunlukla doğru değil.

Avustralyalılar İngiltere hakkında sofistike görüşlere sahip olabilirler. Bir cumhuriyetçi olabilir, bir Sesi destekleyebilir ve yine de atalarınızın evi olan Britanya’ya karşı derin bir sevgi ve yakınlık besleyebilirsiniz. Ve iki ülke, ABD ile dengede,

Wong, haftasını raydan çıkardığı için hiç şüphesiz yaramaz bir sağcı medyayı suçlayacaktır, ancak nihayetinde Hint-Pasifik’te angajmanla ilgili getirdiği önemli mesaj, beceriksiz ve yanlış açıklanmış bir tokatlama nedeniyle duyulmadı. Brexit sonrası dönemden sonra artık çaresizce dünya çapındaki konumunu yeniden kazanmak isteyen İngiltere, büyüleyici ve çığır açan bir kadın için tutsak bir izleyici kitlesi olmalıydı. Sonuçta kaçırılmış bir fırsattı.