Vladimir Putin, Ukrayna barajlarını yıkarak Josef Stalin’in izinden gidiyor

Görünüşe göre Ukrayna’daki Kakhovka barajının Rus güçleri tarafından yıkılması, 1986’daki Çernobil’den bu yana Avrupa’daki en büyük insan yapımı felaket olarak adlandırılıyor, savaş bölgesi boyunca bir su selini serbest bıraktı ve 80’den fazla yerleşim yeri ve 16.000 insanı, tehlikede.

Ne yazık ki, savaş sırasında barajların kasıtlı olarak yıkılması hiç de alışılmadık bir durum değil; Ukrayna ilk kez bu kadar yıkıcı bir şekilde acı çekmiyor.

Josef Stalin’in gizli polisinin 1941’de – Kakhovka’dan sadece 150 kilometre uzakta ve şimdi eşanlamlı nükleer santralin bulunduğu yer olan – Zaporizhzhia barajını havaya uçurma kararının 20.000 ila 100.000 arasında insanı öldürdüğüne inanılıyor.

Aynı niyetle motive edildi: düşmanın ilerlemesini durdurmak. Gerçekten de, Salı günkü Kakhovka saldırısının zamanlaması, Kiev’in cephe boyunca çeşitli noktaları incelemeye başlamasından sadece 24 saat sonra Ukrayna’nın karşı saldırısını engelleyen tesadüf olamaz.

1941’de yıkım kıyamet gibiydi. “İnsanlar yardım için bağırıyordu. İnekler böğürüyor, domuzlar ciyaklıyordu. İnsanlar ağaçlara tırmanıyordu” diye hatırlıyor hayatta kalan biri.

İlk raporlar, Salı günkü saldırıda çok az insan kaybı olduğunu, ancak binlerce hayvanın telef olacağını ve bunun çevresel sonuçlarının onlarca yıl hissedileceğini gösteriyor.

Bir orduyu engellemeyi amaçlayan insan yapımı sellerin başka örnekleri de var.

Belki de en yıkıcı ve uzun süreli olanı, 1938’de Çinlilerin, Japonları engellemek için yakıp kavurma stratejilerinin bir parçası olarak Sarı Nehir boyunca uzanan bentleri yıktıkları zamandı. İşe yaradı, ancak korkunç bir maliyetle: 30.000-90.000 arasında bir yerde boğuldu ve yan etkilerinden, özellikle de kıtlıktan yaklaşık yarım milyon kişi öldü. Bentler 1947 yılına kadar onarılmadı.