Tartışmaların merkezinde, ISA konseyinin, ilgili düzenlemeleri henüz tamamlamamış olmasına rağmen, başvuruları sunulduktan iki yıl sonra “değerlendirmesi ve geçici olarak onaylaması” gerektiğini söyleyen “iki yıllık kural” olarak bilinen bir yasal boşluk var. TMC’nin sponsor devleti Nauru, Temmuz 2021’de yasal boşluğu tetikledi.
Nauru, bu yıl ISA’nın teknik komitesine bir “çalışma planı” sunacağını belirtti, ancak komitenin resmi olarak onay önermesi beklenmiyor.
Gelecek hafta alınacak karar, derin deniz madenciliğine ilişkin herhangi bir kararı geciktirebilir. Kredi: AP
Batılı ülkeler, Çin’in kritik minerallerin arzına hakim olmasından kaynaklanan riskler konusunda alarma geçti. Ancak Almanya, Fransa, İspanya, Şili ve Yeni Zelanda da dahil olmak üzere birçok ülke, su altı ekosistemini yok edeceğini savunarak derin deniz madenciliğine derinden karşı çıkıyor.
Tüm deniz boncuk madenciliği için bir moratoryum istiyorlar. Çevre grupları, okyanus tabanlarından polimetalik nodülleri çıkarmak için ağır makinelerin kullanılmasının deniz ekosistemlerinde onarılamaz hasara yol açabileceği, habitatları yok edebileceği, tortuları çalkalayabileceği ve göç yollarını bozabileceği konusunda uyarıyor.
TMC, derin deniz madenciliğinin bir miktar ekolojik etkisi olsa da, karada yapılan madencilikten daha az zarar verici olacağını söylüyor.
Deep Sea Conservation Coalition’ın direktörü Sian Owen, yeni teknoloji ve geri dönüşümün kritik minerallere olan talebi yüzyılın ortasına kadar yüzde 58 oranında azaltabileceğini söyledi.
Owen, “Biyoçeşitlilik kaybı ve iklim değişikliği ikili kriziyle karşı karşıyayız” dedi.
“Biri diğerine hitap etmek için feda edilmemeli. Derin deniz madenciliği, karadaki her şeyden çok daha büyük bir ölçekte endüstriyel çıkarımı görecektir.”
Nauru, iklim değişikliği nedeniyle yavaş yavaş Pasifik’e batıyor. Deiye, sera gazı emisyonlarını azaltmak için gerekli pilleri üretmek için metal madenciliğine izin verilmesinin dengeli bir takas olduğunu söyledi.
“Herkes kendi sera gazlarını salarken biz kendi gelişimimizi dikkate almalıyız” dedi.
Sömürgeleştirildiğinde fosfat madenciliğinin sonuçlarına katlanan ülkenin kendi ekonomik geleceğini kurma şansı olduğunu söyledi. Nauru, 1970’lerde fosfat endüstrisinin kontrolünü ele geçirdi ve mevduatlar kuruduğunda iflasın eşiğine gelmeden önce bir süre için kişi başına düşen en zengin ülkelerden biri oldu.
Yükleniyor
“Gözlerimiz açıkken, gözlerimiz kapalı olmadan bu işe girmiyoruz çünkü bu deneyimi yaşadık” dedi. “Yanlış anlama, herhangi bir insan faaliyetinin riskleri olmadığıdır – her faaliyetin riskleri vardır. “Ancak bu mevcut iklim kriziyle hiçbir şey yapmama riski bizim için çok daha büyük ve Pasifik için varoluşsal bir tehdit.”
Nauru’nun madencilik yapmasına izin vermenin, ülke için daha zengin ülkelerden gelir dilenmekten daha iyi bir çözüm olduğunu söyledi.
Nauru, Avustralya’nın istenmeyen sığınmacılarını barındırmayı kabul ederek yüz milyonlarca dolar kazandı. Şu anda tüm sığınmacılar adadan çıkarılmış olsa da, Avustralya küçük adaya yılda 350 milyon dolar sağlayacak.
Doğrudan yabancılarımızdan bir not alın muhabirler dünya çapında manşetlere çıkan şeyler hakkında. Haftalık What in the World bültenine buradan kaydolun.
Kaynak : https://www.smh.com.au/world/oceania/going-broke-and-sinking-nauru-wants-to-mine-the-ocean-floor-20230610-p5dfiy.html?ref=rss&utm_medium=rss&utm_source=rss_world