Hastalar deneysel terapi için gönüllü olurken, köşeyi dönünce kansere karşı aşılar

50 yaşındaki Kathleen Jade, göğüs kanseri olduğunu Şubat ayı sonlarında, kendisi ve kocasının dünya çapında bir macera için Seattle’dan ayrılmalarından sadece haftalar önce öğrendi. 46 metrelik tekneleri Shadowfax ile Büyük Göller üzerinden St Lawrence Denizyolu’na doğru yelken açmak yerine, bir hastane yatağında oturmuş üçüncü doz deneysel aşısını bekliyordu. Ameliyattan önce tümörünü küçültüp küçültmeyeceğini görmek için aşı oluyor.

Standart tedavi gören Jade, “Bu şans biraz da olsa buna değdiğini hissettim” dedi.

Tedavi aşılarındaki ilerleme zorlu olmuştur. İlki, Provenge, yayılmış prostat kanserini tedavi etmek için 2010 yılında ABD’de onaylandı. Bir hastanın kendi bağışıklık hücrelerinin bir laboratuvarda işlenmesini ve IV yoluyla geri verilmesini gerektirir. Erken mesane kanseri ve ilerlemiş melanom için tedavi aşıları da vardır.

Pittsburgh Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden bir aşı araştırmacısı olan Olja Finn, erken dönem kanser aşısı araştırmalarının, kanserin zekice geride kalması ve hastaların zayıf bağışıklık sistemlerini geride bırakmasıyla sekteye uğradığını söyledi.

Finn, “Başarısız olan tüm bu denemeler, çok şey öğrenmemizi sağladı,” dedi.

Yükleniyor

Sonuç olarak, deneysel aşılar daha ilerlemiş hastalarda yardımcı olmadığından, şimdi daha erken hastalığı olan hastalara odaklanıyor. Grubu, duktal karsinoma in situ adı verilen düşük riskli, invaziv olmayan meme kanseri olan kadınlarda bir aşı çalışması planlıyor.

Kanseri önleyen daha fazla aşı da ileride olabilir. Onlarca yıllık hepatit B aşıları karaciğer kanserini önler ve 2006’da kullanılmaya başlanan HPV aşıları rahim ağzı kanserini önler.

Philadelphia’da, Penn Medicine’deki Basser Merkezi’nin yöneticisi Dr Susan Domchek, aşı testi için BRCA mutasyonları taşıyan 28 sağlıklı insanı işe alıyor. Bu mutasyonlar meme ve yumurtalık kanseri riskini artırır. Buradaki fikir, problem yaratmadan çok erken anormal hücreleri öldürmektir. Periyodik olarak bir bahçeyi ayıklamaya veya bir beyaz tahtayı silmeye benzetiyor.

Diğerleri, kanser öncesi akciğer nodülleri ve kanser riskini artıran diğer kalıtsal durumları olan kişilerde kanseri önlemek için aşılar geliştiriyor.

Ulusal Kanser Enstitüsü tarafından finanse edilen bir çabayı yöneten New York’taki Weill Cornell Medicine’de tıbbi genetikçi olan Dr Steve Lipkin, kanser ölümlerini azaltma arayışında “Aşılar muhtemelen bir sonraki büyük şey” dedi. “Hayatımızı buna adadık”

Kalıtsal Lynch sendromu olan kişilerde yaşam boyu yüzde 60 ila 80 oranında kanser gelişme riski vardır. Lynch ile ilişkili kanserler için aşılar konusunda devlet tarafından finanse edilen iki araştırmaya liderlik eden Houston’daki MD Anderson Kanser Merkezi’nden Dr Eduardo Vilar-Sanchez, onları kanser aşısı denemeleri için işe almanın oldukça kolay olduğunu söyledi.

“Hastalar şaşırtıcı ve olumlu bir şekilde buna atlıyor” dedi.

İlaç üreticileri Moderna ve Merck, bu yıl başlayacak büyük bir çalışmayla birlikte melanomlu hastalar için kişiselleştirilmiş bir mRNA aşısı geliştiriyorlar. Aşılar, kanser dokularındaki sayısız mutasyona bağlı olarak her hastaya göre özelleştirilir. Bu şekilde kişiselleştirilmiş bir aşı, bağışıklık sistemini kanserin mutasyon parmak izini bulması ve bu hücreleri öldürmesi için eğitebilir.

Ancak bu tür aşılar pahalı olacaktır.

“Temelde her aşıyı sıfırdan yapmak zorundasınız. Boston’daki Dana-Farber Kanser Enstitüsü’nden Dr Patrick Ott, “Bu kişiselleştirilmeseydi, aşı muhtemelen tıpkı COVID aşısı gibi birkaç kuruş için yapılabilirdi” dedi.

UW Medicine’de geliştirilmekte olan aşılar, yalnızca tek bir hastada değil, birçok hastada çalışacak şekilde tasarlanmıştır. Erken ve ileri evre meme kanseri, akciğer kanseri ve yumurtalık kanserinde testler yapılıyor. Bazı sonuçlar en kısa sürede gelecek yıl gelebilir.

Seattle banliyösünden 56 yaşındaki Todd Pieper, akciğer kanseri tümörlerini küçültmeyi amaçlayan bir aşı testine katılıyor. Kanseri beynine sıçradı ama kızının gelecek yıl hemşirelik okulundan mezun olduğunu görecek kadar uzun yaşamayı umuyor.

Pieper, gönüllü olma kararıyla ilgili olarak, “Benim için ya da gelecekteki diğer insanlar için kaybedecek hiçbir şeyim ve kazanacak çok şeyim yok,” dedi.

11 yıl önce yapılan bir güvenlik çalışmasında yumurtalık kanseri aşısını ilk alanlardan biri Mercer Adası yakınlarındaki Jamie Crase idi. 34 yaşındayken ilerlemiş yumurtalık kanseri teşhisi konan Crase, genç yaşta öleceğini düşündü ve en sevdiği kolyeyi en yakın arkadaşına miras bırakan bir vasiyetname hazırladı. Şimdi 50 yaşında, kanser belirtisi yok ve kolyeyi hâlâ takıyor.

Aşının yardımcı olup olmadığından emin değil, “Ama ben hala buradayım.”