Denizaltılardaki milyarderler hakkında ne düşünürseniz düşünün, oksijen geri sayım saatleri korkunç.

Titan’da bulunan beş kişinin öldüğü açıklandı. Son üç gündür dünya, küçük denizaltının içinde kaderlerini bekleyen bu adamların hikayesine yapıştırılmış durumda. İlk astronotların ayın karanlık tarafında radyo sessizliğine katlandıkları veya dünya atmosferine yeniden girdikleri zaman, dünyanın nefesini tuttuğu zamanı hatırlattı bana. Onlara ne olacaktı?

Bir Twitter bağımlısı olarak, çeşitli hesaplar ürkütücü spekülasyonları pompaladığından, son birkaç gündür o platformda Titan’dan bahsedilmesini engellemek zorunda kaldım.

Bazı haber kaynakları, unutulmaya giden yolu gerçek zamanlı olarak hissedebilmeniz için hikayelerinde bir oksijen geri sayımı yaptı – bu sizin için yeterince yakın mı? Her halükarda, hepsinin yanlış olduğu ve denizaltının inişe neredeyse iki saat kala patladığı ortaya çıktı.

Bu sadece klostrofobik olmam değil – çocukken bir kulübeye hapsolmak kapalı alanlarda dehşete yol açtı – aynı zamanda bu tür geri sayımların korkunç doğası; Yüzeydeki harap olmuş aileleri bir mucize için dua ederken başka bir insanın ölüm anlarını gerçekten hayal etmek istiyor muyuz?

Titan’ın kaybı, bu trajediler etrafında, özel bir vatandaş riskli bir şey yaptığında harekete geçmenin kamu görevi olduğuna dair tartışmayı tetikledi. Hukukta, gönüllü olarak risk alma kavramı vardır; insanlar bungy-jumping yaparken girişimin riskli doğasını kabul ettiklerini kanıtlamak için feragatname imzalarlar ve bu nedenle bir şeyler ters giderse operatörü dava edemezler. SES memurlarının işleri sırasında başı belaya girerse, vergi mükelleflerinin dolarlarını isteyerek bir kurtarmaya harcarız. Ama varlıklı insanlar (kabul edelim, neredeyse hepsi erkek) yüksek dağlara tırmanmak, küçük yatlarla dünyayı dolaşmak ve ay roketlerine binmek istediklerinde – sadece eğlence için – başları belaya girdiğinde kamu görevi nedir? Ve bunun bedelini kim ödüyor?

Elon’un Yıldız Gemisine binmek, benzer şekilde tehlikeli bir faaliyete – Londra’ya giden bir 787’ye binmek – eşdeğer değildir çünkü ticari uçuşların katı güvenlik standartları vardır. Titan ile aynı dalışı yapan Titanik yönetmeni James Cameron bu hafta konuştu. Derin su altı mühendisliği topluluğundaki birçok oyuncunun, Titan’ın sahiplerinin bağımsız olarak kontrol edilmesi ve onaylanması için yapılan çağrıları görmezden gelmesinden endişe duyduğunu söyledi.

Gemideki beş adam aldıkları riski gerçekten takdir ettiler mi yoksa 250.000 ABD Doları (370.000 ABD Doları) ücretinin asgariye indirildiği anlamına mı geldiğini varsaydılar? Hiç şüphe yok ki, gelecekteki davalar bu çizgilerin nerede çizildiğine ışık tutacaktır ve zaten onların bilgilerinin kapsamı hakkında spekülasyonlar yapılmıştır.

Kişisel yaralanma avukatı ve deniz hukuku uzmanı Matthew D. Shaffer, “bu geminin tasarımında veya yapımında yolculardan saklanan hususlar varsa veya uygun olmadığı bilgisine rağmen bilerek çalıştırılmışsa, feragatnamenin geçersiz olacağını söyledi. bu dalış için”.