Boris Johnson için sırada ne var?

Parlamento tarihinde ilk kez, bir başbakan sırf yalan söylediği için – bir kez çok sık – düşürüldü.

Geçen hafta Westminster’de, Kraliyet bakanları birkaç dakikada bir Downing Caddesi 10’a girip istifa ettikleri ve ardından medyaya “hükümette dürüstlük” konusunda endişe duyduklarını söylemek için ortaya çıktıkları için “Downing Caddesi’ne Devam Edin” idi. Boris Johnson’ın iktidardaki üç yılı boyunca hiç bu kadar dert etmemişti.

“Partiler, hangi partiler?” Johnson, kendi kanunlarının bu ihlallerine karşı kadeh kaldırdığı fotoğraflar ortaya çıkana kadar, 10 numaradaki alemlerle ilgili hikayelere yanıt verdi.

Ardından, “Adına göre kıstırıcı, doğası gereği kıstırıcı” bilgisini inkar ettiğinde, bakanlar ifşa olmadan önce yalanını tekrarladı. Hikayesini unuttuğunu söylemek için değiştirdi, ama kimse ona inanmadı. Kurt diye ağlayan çocuk gibi o da yutuldu.

Johnson, elbette özür dilemek dışında iktidara tutunmak için mümkün olan her şeyi yaptı. Bir noktada, Kraliçe’den, Muhafazakarlara liderlik etmek için kalabilmesi için bir seçim çağrısı yapmak için yedek gücünü kullanmasını istemesi aklına geldi. Avustralyalılar, Majestelerinin böyle bir şey yapmayacağına dair saraydan mesajın ne kadar hızlı geri döndüğüne şaşıracaklar. Onun “yedek gücü” en son 1975’te Gough Whitlam’ı görevden almak için kullanıldı, bu yüzden “görevden alınma” dersi alınmış gibi görünüyor.

Johnson İngiltere yazını boyunca kalacak ve ülkenin yeni başbakanı 5 Eylül’de açıklanacak. Düşen bayrağını devralacak bariz bir halef yok çünkü üzerinde hiçbir şey yazmıyor. kendisi.

Yükleniyor

Kötü bir adamı aşağıda tutamazsınız, bu yüzden Johnson şimdi asla bırakmadığı mirası inşa etmeye başlayacak. Hızla, acı ve komik bir otobiyografi yazacak, ancak Shakespeare trajedisi olarak tanımlanacak olan kendi düşüşüne dair içgörüsü yok. Daha sonra kazançlı bir konuşma turuna çıkacak – gelecek yılın sonlarında onu Sydney ve Melbourne kongre merkezlerinde dinlemeyi bekleyecek, söyleyecek önemli bir şeyi olmadığı gerçeğini gizleyen Oxford sendikası şakası.

Kesinlikle, Brexit’i yaptı. Referandum, onun canlandırıcı retoriği, uçuk hayal gücü ve küçük Britanya’yı yeniden büyütmek için Trump benzeri çağrıları olmasaydı geçemezdi, ancak kamuoyu yoklamaları, halkın çoğunluğunun Brexit’i bir hata olarak gördüğünü gösteriyor, ki bu kesinlikle öyleydi. Mevcut ekonomik durgunluktan kısmen sorumludur – düşük büyüme, aslında hiç büyüme – İngiltere, Rusya dışında Avrupa’da en kötü performans gösteren devlettir. Kuzey İrlanda sınır sorunu çözülemiyor ve İskoçya ayrılmak için can atıyor. Enflasyon arttıkça sterlin düşüyor. Sonunda, ülke tek pazara yeniden katılmak zorunda kalacak.